Beroerte

Een beroerte is een verzamelnaam voor een hersenbloeding, herseninfarct en een TIA. Bij een beroerte gaat er iets mis met de bloedvoorziening naar de hersenen. Hierdoor krijgt een deel van de hersenen te weinig zuurstof, met als gevolg dat hersencellen kunnen afsterven en hersenfuncties kunnen uitvallen.

Bij een TIA is er tijdelijk een verminderde bloedtoevoer in de hersenen. Dit wordt veroorzaakt door een bloedprop die vanzelf oplost. De klachten zijn maar een paar minuten aanwezig en zijn niet blijvend. Wel kan het een voorbode zijn van een herseninfarct. Bij een herseninfarct gebeurd hetzelfde. Deze klachten houden alleen wel langer dan 24 uur aan en kunnen zelfs blijvend zijn. Een TIA is daarom eigenlijk de lichte variant van een herseninfarct.

Bij een hersenbloeding scheurt een bloedvat. Hierdoor ontstaat naast een verminderde zuurstoftoevoer ook druk op het hersenweefsel, doordat het bloed zich ophoopt en daardoor duwt tegen het hersenweefsel.

80% van de beroertes wordt veroorzaakt door een bloedprop. Roken, overgewicht, een verhoogde bloeddruk en diabetes zijn risicofactoren voor het krijgen van een beroerte. Daarnaast spelen een hogere leeftijd en erfelijke aanleg ook een rol bij het krijgen van een beroerte.

Bron: Slingeland ziekenhuis

Een beroerte kan ingrijpende gevolgen hebben. Alle functies waar de hersenen bij betrokken zijn, kunnen worden aangetast. Welke gevolgen een beroerte heeft is daarom afhankelijk van de grote en locatie van de beschadiging aan het hersenweefsel. Zo kunt u na een beroerte verschillende lichamelijke gevolgen ervaren, zoals vermoeidheid, moeite met evenwicht bewaren en uitval van uw arm en of been. Daarnaast kunt u gevolgen ervaren in uw gedrag en bij het denken en uw geheugen.

Na de acute behandeling in het ziekenhuis, start de revalidatie. In het ziekenhuis worden de gevolgen van de beroerte in kaart gebracht. Daarna wordt er een keuze gemaakt of u weer naar huis kunt, of moet revalideren in een revalidatiecentrum of een verpleeghuis. Vitaal kan fysiotherapie aan u verlenen wanneer u weer terug bent in uw thuissituatie. Daarbij is het belangrijk om in de eerste drie maanden intensief te oefenen. In deze periode is het herstel namelijk het grootst. Het doel van de behandeling is dat u leert om allerlei dagelijkse activiteiten weer zelf te doen.

Echter wanneer u na drie tot zes maanden nog steeds moeite ervaart met bepaalde handelingen, kan de fysiotherapeut u ook leren omgaan met de blijvende beperkingen. Naast de fysiotherapeut kunnen ook andere zorgprofessionals u begeleiden om het normale leven weer zoveel mogelijk op te pakken. Uw fysiotherapeut zal nauw samenwerken met de andere hulpverleners die betrokken zijn bij uw revalidatie.

Geschreven door Leen Guijt